Birçok savcının mahkemelere sunduğu FETÖ iddianameleri bugünlerde görülmeye başlandı.
Şu an itibariyle itirafçılar dışında FETÖ’cülerin yüzde 95 gibi bir çoğunluğunda en ufak bir pişmanlık eseri görülmedi.
Sakin, pişkin ve olabildiğince soğukkanlılar.
Hatta mahkeme esnasında şikayetçilere dönüp dil çıkarmayı ve suratsız halleriyle sırıtmayı da ihmal etmiyorlar.
Hepsinin ifadesi tek elden çıkmışçasına aynı.
Görmedim, duymadım, bilmiyorum. Kısacası ben yapmadım, tavırları…
İnkar devreye girince mahkemelere suçu, kamera kayıtları ve itirafçıların beyanı ile kılı kırk yararcasına delillendirmek düşüyor.
Ne kadar az açık verirsek Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nden nasıl olsa bir şekilde döneriz hesapları bu tavırların altında yatan ana etken.
Birileri tüm tutukluların kulağına, “Açık vermeyin! Konuşmayın. İnkar edin. Gerekirse yalan söyleyin. İftira atın. Hatta hapishanede iken işkence gördük, ifadeleri verin ve bunları da dosyaya girdirin ki AİHM’den bir şekilde sizi kurtaralım” şeklinde ifade vermelerini fısıldamış olmalı ki tamamı mahkeme salonunda en iyi tiyatroyu sergilemek için özel bir gayret gösteriyor.
Zaten tamamı okumuş yazmış ve devletin işleyiş tarzını iyi bilen insanlar.
Hapishanede kaldıkları süre zarfında birilerinin iddia ettiği gibi dışardan akıl aldıkları da gerçeği yansıtmıyor. Özgür oldukları günlerde münafıklığın daniskasını yaptıkları için dışardan akıl almadan da işlerini çok rahat yürütüyorlar.
Kendilerinin kurtulması talebinin ötesinde adandıkları dava uğruna kurban olma ve kurban seçilmiş olma inançları bu tutumlarını daha da güçlendiriyor.
Takındıkları bu olumsuz tutum delil üretme sürecinde tutukluluğun uzamasına yol açıyor.
Tabi burada tutukluluk sürecinin uzamasının nedeni yine FETÖ’nün kendisi.
Delil karartma ve kaçma şüphesi bulunmadığı gerekçesiyle salınan kim varsa bir yolunu bulup yurt dışına kaçtı.
Bu olumsuz durum, haliyle yurt dışına kaçma ihtimali olan üst düzey, maddi varlığı yerinde olanların tutukluluk hallerinin uzamasına yol açtı.
Diğer taraftan yargının neredeyse yarısının ihraç edilmesi de sürecin yavaşlamasına neden oldu.
On binlerce dosyanın altından mevcut kadro ile kalkamayıp yıllara yayılan dosyalara ilave şimdi yeni on binlerce FETÖ dosyası ile mahkemeler kilitlenmiş durumda.
FETÖ yetmezmiş gibi bir de FETÖ ile davalık olanlar var.
İşten atılan, sürgün edilen, ihbar ettiği için kendine dava açılan bir o kadar on binlerce dosya yine yarısı ihraç edilmiş kör topal ilerleyen yargının önünde dağ gibi duruyor.
Tüm bu olumsuz süreç içinde birileri çıkıp CHP’nin adalet yürüyüşünün haklılığını savunmak gibi bir ikiyüzlülük içinde bulunabiliyor.
Hatta bu durumu bir zamanlar hakkı yenildiği için beyaz örtü eyleminde oluşturulan el ele zincirinden hareketle bu şer yürüyüşü adalet arayışı olarak lanse edip Ak Parti’nin zulme uğradığı yılları hatırlatmakla eski Milli Eğitim Bakanı Ömer Dinçer gibi köşesinden “AK Parti’nin ‘Adalet Yürüyüşü’ ile imtihanı” başlığı ile adalete çağıranlar çıkabiliyor.
Darbe mağduru başörtülüler ile ardında yüzlerce şehit ve gaziyi bırakan 15 Temmuz kalkışmasının faillerini birbirine kıyaslamak için bu kirli odakların nasıl bir akıl tutulması yaşadığını anlamak gerçekten çok güç…
Ömer Dinçer CHP’nin adalet yürüyüşünü anlamaya çalışmadan önce keşke kendi döneminde binlerce masum öğretmenin FETÖ’cü müfettişlerin kumpasıyla bir şekilde ihraç edildiğini, yüzlerce FETÖ’cü bürokratın kendi döneminde Milli Eğitim Bakanlığı’nda nasıl olup da atandığını açıklasa da kendisinden adalet kavramının anlamını öğrenebilsek.
Seyit Mehmet DENİZ / MİLAT
