Bilindiği üzere yirmi milyon insanı ilgilendiren kamu çalışanları ve emeklilerin 2018-2019 yılı mali ve sosyal haklarının belirlendiği 4. Dönem Toplu sözleşme görüşmeleri sona erdi. Hükümet ile yetkili konfederasyon karşılıklı olarak imzaları atarak memurun ve emeklilerin bütün ümitlerini bir kere daha masada bırakmışlardır.
2013 ve 2015 yılında “Tarihi başarı” olarak ifade ettikleri ancak yaşanan kayıplarla “Tarihi hezimete” dönüşen Toplu sözleşmelere daha beteri 2017 yılında eklendi.
Hükümetin yüzde 3,5 + 3,5 teklifini “Müzakere edilebilir ama kabul edilemez” bulan ve “Bu teklif elimize kalemi vermiştir ama mürekkebi içine koymamıştır” diyen yetkili konfederasyon 0,5 puanlık artışa “Evet” diyerek memurlar ve memur emeklileri için bir kutu mürekkep parası dahi alamamıştır.
“Kalemi elimize verdiler ama mürekkebi yok. Adaletin kapısı açıldı kalkınmanın kapısı açılmadı..” Şimdi sormak lazım, “Kalemin mürekkebi üç buçuğu dört yapınca mı dolmuş oldu? 0,5 artışla mı doldu? Kalkınmanın kapısı 0,5 puan artınca mı açıldı?”
Toplu sözleşme masasındaki sendika başkanlarının tepkilerini kamuoyunun takdirine bırakıyoruz. İmza atılmış ama, sendika başkanlarından iki tanesi ayağa kalkmış, diğerleri protesto edercesine masada oturuyor. Gönüllerin razı olmadığı açıkça belli ama yapılan bir şey yok. En azından hakem kuruluna gitselerdi, 8 gün daha bu konunun Türkiye’de tartışılması sağlanırdı. Türkiye Kamu-Sen olarak bizler de destek verirdik. Meydanlara inebilirdik. Bu kadar pısırık, bu kadar korkak sendikacılık yapılmaz. Böyle bir sendikal anlayış kabul edilemez. Hükümet dediğinin arkasında durdu. Aşağı yukarı açıkladığı rakam kadar, kamu çalışanlarına verdi. Niye, diye herkesin kendisine sorması lazım. Kamu işçisine yüzde 12,5 bunların yanında ikramiyelerine 250 TL ve 3000 TL altında alanlara 90 TL iyileştirme yapan aynı siyasal iktidar, memura gelince kesenin ağzını sıkı sıkı bağlıyor. Neden acaba? Bu sendikacılık farkıdır. 20 milyon insanı hesaba katmadan yapılan bir zam politikasıdır. Bunları Türkiye Kamu-Sen olarak kabul edemeyiz.”
Sonuç olarak; bu zam oranları ile kamu çalışanlarının insanca yaşamasına yetecek bir artış sağlanamamıştır. Dağ fare bile doğuramamıştır. Bütün devletin imkânlarını kamu çalışanları için kullanılsın demiyoruz ancak, TÜİK in açıkladığı rakamların çok gerisinde bir asgari standartla kamu çalışanları geçinmek zorunda bırakılıyorsa, bu masada o toplu sözleşmeyi imzalamaya kimsenin hakkı yok. Onun için Türkiye Kamu-Sen olarak bu süreci bir orta oyunu gibi gördük ve aktör de bellidir.
Mehmet KARABEKİR
Türkiye Kamu-Sen Kütahya İl Temsilcisi
